Gra

Witam Państwa,

Dzisiaj przedstawię utwór bardzo emocjonalny dla mnie, przedstawiający mój punkt widzenia w sporze o to, czy gry komputerowe rzeczywiście mnie uzależniły. Zatytułowałem go Gra.

Gra

Grasz sobie w grę,

Walczysz i bawisz się.

Wszyscy dookoła patrzą,

I gniewają się ogromnie.

Nie chcą w końcu, byś grał,

Bo się uzależniłeś.

Twierdzą to wbrew faktom,

Ufając tylko własnym wrażeniom.

Gra nie jest tu problemem,

I nigdy nim nie była.

Po prostu nie zwracaj uwagi

I zagraj sobie dwie godziny w grę.

Właśnie zatapiasz wrogi pancernik,

Gdy wołają cię, by coś zrobić.

To nie może dziś poczekać,

Bo w końcu pieniądze są najważniejsze.

A gdy wezwą cię na dywanik,

Bo nieumyślnie coś źle zrobiłeś,

To odbiorą ci twoje gry,

I nie zobaczysz ich w ogóle.

Gra nie jest tu problemem,

I nigdy nim nie była.

Po prostu nie zwracaj uwagi

I zagraj sobie dwie godziny w grę.

Życie jest niesprawiedliwe,

To stara prawda wszechświata.

Dlaczego rodzice po prostu

Nie zlikwidują gier komputerowych?

Pytanie to zadaję pierwszy raz,

I odpowiedzi nie znam.

A może na to pytanie

Odpowiedzi nie ma?

Wiktor Kruk,

08.02.2024

Dziękuję za uwagę, zapraszam do konstruktywnej krytyki w komentarzach i do zobaczenia za tydzień,

Wiktor Kruk,

08.02.2024