Dzieci Panny Emilii

Witam Państwa,

Po odwiedzeniu grobów moich bliskich naszła mnie wena na kontynuację cyklu o Pannie Emilii. Dziewczynie, która opowiada o wielu kwestiach, z którymi się utożsamiam. Wiersz nosi tytuł Dzieci Panny Emilii i zajmuje się jej przyszłym potomstwem. Dzieci Panny Emilii.

Dzieci Panny Emilii

Wszyscy już mnie zapytywali,

Ile z chłopakiem dzieci będę mieć.

Macie swe własne preferencje,

Pozwólcie, że rzeknę swoje.

Na pewno córeczkę chcę urodzić,

Co kucyki Pony sobie polubi.

Na różowo jej pokój pomalujemy,

Marzę, by na imię miała Marianna.

Moje dzieci będą miłe i genialne,

Zostaną, kim będą chciały.

Nikt im mózgów nie wypierze,

I naprawią ten świat okrutny.

Bliźniaki urodzę jako drugie,

Będzie to chłopczyk i dziewczynka.

Pokój będą sobie dzielić,

Imiona ich będą Siemowit i Jadwiga.

Na koniec jeszcze córeczkę będę miała,

Która jednak trochę inna będzie.

Nawet z Zespołem Aspergera

Ten świat podbije i ujarzmi.

Moje dzieci będą miłe i genialne,

Zostaną, kim będą chciały.

Nikt im mózgów nie wypierze,

I naprawią ten świat okrutny.

I tak będą sobie na trawie biegać

Trzy dziewczynki i chłopczyk.

Jestem pewna, że zostaną

Jak papużki nierozłączki.

Ja w ten sposób to pomogę,

I przedłużę ludzkości agonię.

Może dzięki moim dzieciom

Mój kraj zyska dwie dekady.

Moje dzieci będą miłe i genialne,

Zostaną, kim będą chciały.

Nikt im mózgów nie wypierze,

I uratują ten świat okrutny.

Wiktor Kruk,

02.11.2023

Dziękuję za uwagę, zapraszam do konstruktywnej krytyki w komentarzach i do zobaczenia za tydzień,

Wiktor Kruk,

02.11.2023