Wyprawa Kłodzka

Witam Państwa,

Na początku, pragnę złożyć życzenia wszystkim Mamom. Szczęścia, zdrowia i pomyślności w tym ciekawym czasie. Nie przygotowałem co prawda utworu na tę okoliczność, ale ten poniższy też was zadowoli. Otóż po maturach moja siostra wyjechała na wczasy i odpoczynek do Kłodzka. Z tego powodu napisałem o tym wiersz pod tytułem Wyprawa Kłodzka.

Wyprawa Kłodzka

Zaczynamy rzecz wspaniałą,

Jadę bowiem dziś do Kłodzka.

Pociągiem zwiedzę pół Polski,

I zapamiętam nazwy wielu miast.

Wraz z bratem wstajemy rano,

Zbierając się powoli, majestatycznie.

W końcu wyruszamy w drogę,

Kierując się na stację otwocką.

Wyjeżdżamy w pociągu SKM,

Zmierzając na Dworzec Wschodni.

Mimo niepokojów ze strony brata,

Docieramy tam przed czasem.

Po małej kawie w kawiarnii,

Stoimy już na peronie.

Wsiadam do pociągu InterCity,

Odjeżdżam, kierując się na południe.

Mijam Skierniewice, Żyrardów za mną,

Postój krótki mam w Łodzi.

Wreszcie po pięciu godzinach

Na stacji we Wrocławiu wysiadam.

Przechodzę na peron czwarty, istotny,

Tam bowiem mój pociąg podstawią.

Koleje Dolnośląskie mnie obsłużą,

I zabiorą do Kłodzka, do Cioci Eli.

Pociąg postawiony, ja do niego wsiadam,

Brat pewnie by się orientował, co to za skład.

Wyjeżdżam i jestem w drodze,

Półtorej godziny do Kłodzka.

Widzę Ziębice, gdzie Piastowie rządzili,

Ząbkowice Śląskie obserwuję nieuważnie.

Wreszcie do Barda Śląskiego dojeżdżam,

A to znaczy, że Kłodzko jest za rogiem.

Wreszcie pociąg na peron się wtoczył,

Ciocia już tam czeka, przejęta, szczęśliwa.

W końcu ma towarzystwo, które lubi,

Ja mogę już odpocząć, zrelaksować.

A brat, który zawsze był tu sprytny,

Szybko wsiadł do pociągu do domu.

Kupił sobie obiad i zabrał się do pracy,

Marząc o wakacjach w Bartoszycach.

Wiktor Kruk

24.05.2023

Dziękuję za uwagę, zapraszam do konstruktywnej krytyki w komentarzach i do zobaczenia za tydzień,

Wiktor Kruk,

25.05.2023