Witam Państwa,
Z lekką obsuwą, ale obiecany właściwy odcinek. Dzisiejszy wiersz napisałem tuż po moich urodzinach, które to obchodzę 2 marca, i wtedy umieszczę już napisany wiersz na moje własne urodziny. Ale dziś, jako ostatni post przed 24 urodzinami, utwór Rozmyślania Dwudziestotrzylatka.
Rozmyślania Dwudziestotrzylatka (Piasek i Ziemia)
Szczęście zawsze problemem jest,
Gdy znaleść w ziemi i piasku coś chcemy,
Może znajdziesz złoto, srebro albo znajdziesz szkło,
W ziemi oraz piasku.
A odwagi nam brakuje, by nowy świat dostrzec,
By z piasku czy ziemi się otrzepać,
Raz znajdziesz srebro, co się zmieni
W pył i piasek
Tylko krok dzieli cię
Między tym, co było i co chcesz, by było,
Nie możesz zrezygnować,
I czekać na cud,
Aż ktoś ci pokaże, co potrzebujesz,
Więc zaufaj swoim przeczuciom w piasku i ziemi,
Jeśli świt chcesz ujrzeć, rób co musisz w piasku oraz ziemi.
Dziś mądrości nie ma już, by klimat zmienić,
Węgiel palimy i planetę ocieplamy,
Co dalej?
Tylko krok dzieli cię
Między tym, co było i co chcesz, by było,
Nie możesz zrezygnować,
I czekać na cud,
Aż ktoś ci pokaże, co potrzebujesz,
Więc zaufaj swoim przeczuciom w piasku i ziemi,
Jeśli świt chcesz ujrzeć, rób co musisz w piasku oraz ziemi.
Więc zaufaj swoim przeczuciom w piasku i ziemi,
Jeśli świt chcesz ujrzeć, rób co musisz w piasku oraz ziemi.
Pod nami jest gorąco, a nad nami zimno,
W idealnych warunkach żyjemy,
A gwiazdy daleko, daleko, daleko...
Więc ratujmy ziemię, póki możemy!
Więc zaufaj swoim przeczuciom w piasku i ziemi,
Jeśli świt chcesz ujrzeć, rób co musisz w piasku oraz ziemi.
Wiktor Kruk,
06.03.2021
Dziękuję serdecznie za uwagę, zapraszam w środę na następny odcinek specjalny i do zobaczenia,
Wiktor Kruk
26.02.2022
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz