Witam Państwa,
Dziś wracamy do cyklu Archiwum - dzisiejszy utwór pochodzi z kwietnia 2017 roku, więc jest jednym z najstarszych utworów. Zachował się w jednym z zeszytów i prezentuje mój typowy styl i pogląd na świat z okresu niemowlęcego mojej twórczości. Jednak jego okres czasowy i forma zapisu sprawiają, że warto go zarchiwizować. Wiersz nosi tytuł Koniec.
Koniec (z cyklu Stare Wiersze)
Było coś ważnego dawno temu
Żyło dziś i dawniej,
Ale to koniec
Świat zmarł, trup nieżywy
Wszędzie rozpościera się
Więc to koniec
Farmacja zabija nas
Każdego żywego
To koniec
Wierzcie czy nie, to jest
Dla mnie nieważne.
To wasz koniec.
Ja, Ostatni Sprawiedliwy,
Zginąć muszę, bo wiem
Że to koniec.
Nadzieja jest, bo walczyć trza
Pytam: gotowi jesteście
By końca uniknąć?
Wiktor Kruk
24.04.2017
Dziękuję za uwagę, zapraszam do konstruktywnej krytyki w komentarzach i do zobaczenia za tydzień,
Wiktor Kruk,
10.03.2023
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz